اسباب نزول
اسباب نزول یکی از مؤلفههایی است که بنده در طی پژوهشی به ارتباط یابی آن با تناسب آیات و نیز ترتیب نزول پرداخته ام؛ لذا تعریفی از آن و تبیین این که مقصود ما از اسباب نزول در پژوهش مذکور چیست، آمده است که مفید دیدم در وبلاگ منتشر نمایم.
1. معنای لغوی اسباب نزول
اسباب نزول از دو واژه «اسباب» و «نزول» تشکیل شده است. با توجه به معانی گسترده «اسباب»، برای واژه ترکیبی «اسباب نزول» معنای لغوی خاصی نمیتوان تصور نمود؛ اما معنای هر کدام از دو واژه مذکور به طور جداگانه به شکل ذیل تبیین می شود
الف. اسباب در لغت: اسباب جمع سبب بوده و دارای معانی زیر است:
اسباب به معانی رَسَن، یا ریسمان و هر آنچه به وسیله آن چیزی به چیز دیگری پیوسته گردد، پیوند، خویشاوندی، حیات، ناحیه و راه، باعث و موجب، دستاویز، افزار و آلت و وسیله و امثال آنها به کار میرود.
ب. نزول در لغت: نزول در لغت به معانی مختلف استعمال میشود که بازگشت همه آنها به دو معنی است. یکی «حلول و قرار گرفتن در جائی» و دیگری به معنای «از بالا به پایین فرود آمدن» است.
2. معنای اصطلاحی اسباب نزول
از آنجایی که آیات به طور کلی در دو شرایط خاص و عام نازل شدهاند. در باب اصطلاح اسباب نزول، تعاریفی مطابق با این دو حالت آمده است که میتوان اسباب نزول را به دو قسم تقسیم، و ذیل هر کدام معنای اصطلاحی آن را ارائه نمود.
الف. اسباب نزول(اسباب نزول خاص): برخی از آیهها به دنبال حادثه، یا واقعهای و پرسش و مسألهای خاص، نزول یافته است؛ به آن دسته از وقایع، حوادث و نیازمندیهایی که در خلال مدت دعوت اتفاق افتاده و موجب نزول سوره و یا آیه مربوطه میشده است، اسباب نزول میگویند که اگر ما این نوع اسباب نزول را در مقابل اسباب نزول عام قرار دهیم این همان اسباب نزول خاص است.
ب. اسباب نزول عام: برخی از آیهها به واسطه سبب نزول خاصی نزول نیافتهاند. این گروه از آیهها را که سبب نزول خاصی ندارند، سبب نزول آنها را عام دانسته و نیاز همه بشر میدانند. در رابطه با اسباب نزول عام برخی گفتهاند که انسان از تشخیص علت آن عجز دارد؛ اما به نظر نگارنده در مقابله با این نظر باید پاسخ داد که درست است که سبب نزول آنها عام است؛ ولی به گونهای نیست که نتوان علت آن را فهمید. در نگاهی گستردهتر موقعیت نزول آنها همان شرایط مربوط به جامعه عصر نزول بوده، بنابراین سبب نزول آنها شرایط مذکور است؛ لذا نیاز به مطالعات دقیقتر و ژرفتر هست، تا به فهم جامعه و به طور خاصتر جامعه زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و بستر نزول آیههای و نیازهای آن جامعه دست یابیم تا سبب نزول آن آیهها نیز برایمان هویدا گردد.
ج. سبب نزول اعم از خاص و عام: به طور کلی میتوان گفت اندیشه وران علوم اسلامی، سبب نزول را حادثهای و یا سئوالی مطرح شده از سوی مردم دانستهاند که هم زمان با نزول وحی اتفاق افتاده است و آیه یا آیاتی درباره آنها نازل شده است و یا حکم آنها را بیان نمودهاند و نیز گفته شده است که دانشمندان اسباب نزول را رویدادی میدانستهاند که هم زمان یا اندکی پس از آن آیه یا آیاتی در تحلیل گزارش و یا نقد آن نازل میشده است؛ البته باید توجه داشت که با ذکر گزاره تحلیل در این تعریف از اسباب نزول، معنایی ایجاب میکند که منظور از رویدادی که در تحلیل آن رویداد، آیه یا آیههایی نازل میشده است، دایره سبب نزول را وسعت میبخشد؛ در نتیجه، میتواند سبب نزول را از صرف روایتهای منقول خارج نموده و کل شرایطی که سوره به آنها اشاره میکند و نسبت به آنها هشدارها میدهد، و یا آن را به گونهای تحلیل مینماید، ذیل اسباب نزول وارد نمود، و جالب اینجاست که ما گاه میتوانیم سبب نزول را از خود آیهها استخراج کنیم و برای آن سبب را تعریف نماییم؛ البته با تکیه بر قراینی که یقین آور باشد، مانند سیاق و اشارات صریح آیه ها.
مطالب مرتبط: ارتباط تناسب آیات با ترتیب و اسباب نزول