سلام
گرامی داشت نام و یاد شهدا ...
من هم پرواز را می فهمم ...
من هم می خواهم تا آغوش محبوبم پرواز کنم...
اما ... اسیرم در قفس نفس
اما....درگیرم با سیم خاردارهای هوای نفسم..
اما ...زمین گیرم به خاطر بار سنگین گناهانم...
هر لحظه از محبوبم دورتر می شوم ،می بینم ....
هر لحظه آغوشی ، که برای من باز است ؛بسته تر می شود ...می دانم....
و می دانم که دوای دردم سخن زیبای سردار شهید علی چیت سازیان است که
گفت : " کسی می تواند از سیم خاردارهای دشمن عبور کند،که در سیم
خاردارهای نفس ؛گیر نکرده باشد "
فقط نمی دانم چرا کاری نمی کنم.....
فقط نمیدانم چرا کاری نمی کنم ......
*** التماس دعا ***
نویسنده این مطلب، دوست عزیزم، "پرواز تا یکی شدن..." است
تاریخ : یکشنبه 94/6/1 | 12:13 صبح | نویسنده
: ملیحه قاین ابراهیم آبادی | نظرات ()
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید